Liturgia stacyjna

NASZA ŚWIĄTYNIA WIELKOPOSTNYM KOŚCIOŁEM STACYJNYM

Na czwartek 30 marca, nasz kościół św. Jana Chrzciciela został wyznaczony jako miejsce spotkania stacyjnego w ramach wielkopostnego pielgrzymowania.
Tradycja Liturgii stacyjnej zrodziła się w Rzymie. Przez kilka pierwszych wieków biskup Rzymu nie miał „swojego” kościoła, gdyż Katedra biskupa powstała dopiero po roku 313. Drugi powód powstawania tradycji kościołów stacyjnych stanowiły świątynie związane z kultem świętych – szczególnie męczenników. Tradycję wielkopostnych kościołów stacyjnych kultywowano w Rzymie do początków XIV wieku (aż do okresu awiniońskiego). Wielkopostną Liturgię stacyjną przywrócił w Rzymie, jako swego rodzaju „eksperyment” duszpasterski w roku 1979 papież Jan Paweł II – także jako propozycję do naśladowania w innych, odpowiednio dużych stolicach biskupich. W Polsce zainaugurowano ją dotychczas w Łodzi i Warszawie zaś w tym roku dołączył Poznań i po raz pierwszy Kraków. Liturgia stacyjna może mieć różną formę: może nią być wyłącznie Eucharystia – i tak przebiegała ona w naszej parafii, może zostać ona poprzedzona procesją o charakterze pokutnym (połączoną ze śpiewem np. Psalmu 50 lub Litanii do Wszystkich Świętych), może też przyjąć formę Nieszporów albo Liturgii Słowa Bożego, w szczególności wspólnotowej Celebracji Sakramentu Pokuty i Pojednania (z indywidualną spowiedzią).
„Sieć stacyjna” pokrywa całe miasto – wszystkie jego dzielnice. Żaden z kościołów nie jest „przypadkowy’” – o tym, że w konkretnym dniu Liturgia odbywa się właśnie w nim zadecydowały różne powody: albo analogia do rzymskiego pierwowzoru (np. Kościół Mariacki jako odpowiednik Bazyliki Santa Maria Maggiore), albo związek z czytaniami liturgicznymi (Bazylika Bożego Miłosierdzia z racji na Ewangelię o Sądzie z uczynków miłosierdzia – Mt 25), albo względy topograficzne.
Do codziennego pielgrzymowania do kościołów stacyjnych, w liście pasterskim na Wielki Post, zaprosił wszystkich wiernych Archidiecezji krakowskiej, szczególnie mieszkańców Krakowa nasz nowy metropolita abp. Marek Jędraszewski.
W ramach wielkopostnego przygotowania, świątynię naszą nawiedził ks. bp. Tadeusz Pieronek. Wraz z nim Eucharystię koncelebrowali: ks. Proboszcz Jerzy Serwin, dziekan dekanatu Prądnik, ks. Dionizy Jedynak, wice-dziekan ks. Wojciech Warzecha, nasz były wikariusz ks. Jacek Pierwoła oraz ks. Ryszard Gacek. Asystę liturgiczna stanowili licznie przybyli ministranci, lektorzy oraz nadzwyczajni szafarze Komunii św.
Na wstępie wszystkich przybyłych kapłanów, a także wiernych z różnych części Krakowskiej Archidiecezji oraz parafian, przywitał ks. proboszcz Jerzy Serwin.
Do przybyłych wiernych homilię wygłosił ks. Biskup.
Na wstępie zaznaczył, ze kościół stacyjny, to taka świątynia wyznaczona przez Ordynariusza, do specjalnych rozważań związanych z Wielkim Postem. Następnie kaznodzieja przypomniał genezę i historię liturgii stacyjnej. Liturgia kościołów stacyjnych przebiega równolegle w kościołach rzymskich oraz kościołach lokalnych w krajach, gdzie ta tradycja jest kultywowana. Nasza świątynia jest 30 kościołem stacyjnym, a w tym samym dniu jest to kościół św. Marcina na Wzgórzu. Obecnie jest to tytularny kościół ks. Kardynała Kazimierza Nycza.
Nawiązując do przeczytanych fragmentów Pisma św. (Wj 32, 7-14 oraz J 5,31-47), ks. Biskup zaznaczył, że oba czytania ukazują złą wolę i ślepotę Izraelitów, czy to poprzez odlanie ze złota cielca i oddawanie mu czci boskiej, czy, przywódców odrzucających posłanie Chrystusa. My, ludzie XXI w., postępujemy bardzo podobnie jak tamci, szukając własnej chwały i uznania. Dla wielu chrześcijan wiara jest pustą deklaracją, bez pokrycia, bo wielu żyje tak jak poganie. A przecież naszym celem jest stawianie Boga na pierwszym miejscu. To dzięki takiej postawie pierwszych chrześcijan, świat pogański rozpadł się. Obecnie nie wyróżniamy się w społeczeństwie tymi pozytywnymi cechami, jakimi odznaczali się pierwsi chrześcijanie. Pozwoliliśmy się zdominować przez współczesny świat. Zatraciliśmy ducha misyjnego – kontynuował kaznodzieja. Błąd współczesnego człowieka polega na tym, że zamiast prawdziwego Boga, czci różnorodnych bożków, utworzonych z własnego systemu wartości: kariera, majątek, przedmioty, znajomi- to wystarcza wielu, aby porzucić prawdziwego Boga.
Korzystajmy z czasu Wielkiego Postu, aby się nawrócić – zakończył celebrans.
Na zakończenie Mszy św. ks. proboszcz podziękował ks. biskupowi za wygłoszona homilię i przewodniczenie Eucharystycznemu spotkaniu. Swoje słowa wdzięczności skierował także ks. proboszcz do przybyłych kapłanów, gości i parafian. Pasterskie błogosławieństwo zakończyło liturgię stacyjną w naszej parafii.
Zgodnie z wolą ks. arcybiskupa, zbierana na tacą ofiara, przeznaczona została na pomoc charytatywną „Caritas”