PRZYMIERZE BOGA Z CZŁOWIEKIEM I CO Z TEGO WYNIKA
Gościliśmy z wykładem ks. dr. hab. Romana Bogacza z wykładem pt. „Przymierze Boga z człowiekiem i co z tego wynika”. Spotkanie, z powodów epidemicznych odbyło się w kościele, nie w auli, w dniu 17 listopada.
Na początku nasz gość wyjaśnił znaczenie słowa przymierze, jako umowy dwóch stron, które nie są równe, jedna z nich jest bardzo wysoko w hierarchii, a druga bardzo nisko. Aby wyjaśnić hebrajską etymologię słowa przymierze – berit (w zapisie słów w j. hebrajskim, podobnie w arabskim, nie ma samogłosek) należało sięgnąć aż do języka akadyjskiego, którym posługiwali się mieszkańcy Mezopotamii w czasach Abrahama. Słowo to brzmiące w akadyjskim biritu oznaczało więź.
To Bóg wychodzi z inicjatywą przymierza z człowiekiem. I na kartach Pisma Świętego jest to opisane. Bóg zawierając przymierze z człowiekiem obiecuje dobrodziejstwa, ale stawia wymagania, które implikują zobowiązania, poparte przysięgą, wiernością oraz przymierze to może być udokumentowane. Aby przymierze mogło zaistnieć, człowiek musi przyjąć wszystkie wymagania Boga i nie ma tu pola na negocjacje lub kompromisy; nieprzyjęcie jednego z wymagań równoznaczne jest z odrzuceniem przymierza.
Pierwszym przymierzem, jakie Bóg zawarł z człowiekiem, to było przymierze z Noem.(Rdz 9, 1-17). Przymierze to Bóg zawiera po potopie, gdy wodami obmył świat ze zła. Poprzez Noego Bóg zawarł przymierze ze wszystkim ludźmi i żywymi stworzeniami, zaś dokumentem tego przymierza jest tęcza złożona z 7 kolorów. Liczba 7 oznacza pełnię. Niektóre środowiska używają również tęczy, jako swojego znaku, ale ona jest złożona z 6 kolorów, a ta liczba oznacza bardzo poważny znak. Drugim opisanym w Piśmie Świętym przymierze Boga z Abrahamem(Rdz 15 i 17). Bóg daje Abrahamowi obietnice niezliczonego potomstwa – co wyjaśnione dogłębnie zostało dopiero w Liście do Hebrajczyków: chodzi o potomstwo wynikające z wiary, a nie stricte biologiczne. Kolejne przymierze zawiera już Bóg nie z pojedynczymi ludźmi, ale z całym narodem. Na górze Synaj Bóg Mojżeszowi daje dekalog.
Wielu współcześnie żyjących ludzi, odrzucając nawet tylko niektóre z przykazań, odrzuca całe przymierze, gdyż skonstruowane jest na zasadzie wszystko albo nic. To są 3 najważniejsze przymierza Starego Testamentu. Bóg jeszcze odnawia przymierze z narodem wybranym w Sychem, po wejściu do Ziemi Obiecanej, również Dawidem oraz prorok Jeremiasz zapowiada Nowe Przymierze.
W III w. przed Chrystusem, następuje przetłumaczę ksiąg Starego Testamentu z hebrajskiego na grecki w tedy słowo przymierze zostaje zastąpione słowem testament. Tłumacze zawarli w ten sposób myśl, że Ten, który zawrze nowe przymierze, odda życie. Wypełniło się to w Jezusie, który podczas Ostatniej Wieczerzy, przemieniając chleb w Ciało i wino w Krew, mówi: „ to jest Moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów”. Od tej chwili, od momentu powstania Kościoła, Bóg zawiera indywidualne przymierze z każdym ochrzczonym. To ochrzczony lub w jego imieniu, w przypadku dziecka, rodzice zobowiązują się przestrzegać wszystkich Bożych praw: dekalog i przykazania miłości. Ale też każdy ochrzczony otrzymuje udział w Chrystusowym królestwie, kapłaństwie i proroctwie, czego symbolem jest namaszczenie. Dlatego mamy prawo uczestnictwa w Eucharystii. Kolejne przymierza w naszym życiu to bierzmowanie, jako dopełnienie chrztu. Kolejnym sakramentem przymierza jest małżeństwo. Jest to przymierze między Bogiem a małżonkami. Kapłaństwo to zawarcie przymierza z Chrystusem, aby kapłan, jako drugi Chrystus mógł w jego imieniu występować.
Niestety, ludzie nie zawsze są wierni, dlatego istnieje możliwość odnawiania przymierza poprzez pokutę i Eucharystię, która jest przeżyciem całej historii zbawienia. Jeszcze inna forma przymierza są śluby zakonne.
Kończąc ks. profesor pokreślił, że przymierze z Bogiem działa wg zasady: wszystko albo nic. Kto kwestionuje którekolwiek przykazanie dekalogu lub miłości, zrywa przymierze. Współczesny świat odrzuca wiele Bożych przykazań. Tacy ludzie nie żyją w przymierzu z Bogiem. Tak, więc my musimy dawać mocne świadectwo przymierza, aby młodym ludziom przekazać te prawdę, iż nie można pertraktować przykazania nie zabijaj: kiedy można, czy można, czy mogę decydować o tym aby zabić bezbronną istotę pod sercem matki.
Bóg w swoim miłosierdzia pozawala na odnowienie przymierza, ale musi być ze strony człowieka żal za grzechy i skrucha. Bez tego przymierza odnowić się nie da. Bóg pragnie nas otaczać miłością i opieką, i wystarczy, abyśmy naprzeciw Niego chcieli wychodzić.
Wspólna modlitwa, Apel Jasnogórski i kapłańskie błogosławieństwo zakończyło spotkanie, które odbyło się w ramach formacji Wspólnoty Dorosłych Ruchu Światło-Życie Wody Jordanu.
Wykład był transmitowany przez parafialną platformę YouTube.
nagrania wykładu –>zakładka media